Rembrandt Harmenszoon van Rijn (1606-1669) algemeen bekend onder zijn voornaam Rembrandt, was een Noord-Nederlands schilder in de 17e eeuw. Hij wordt algemeen beschouwd als een van de belangrijkste Hollandse meesters van de Gouden Eeuw. Rembrandt was de zoon van de molenaar Harmen Gerritsz van Rijn, die wilde dat zijn zoon ging studeren. Rembrandt dacht daar zelf anders over en verliet na een jaar de universiteit in Leiden om schilderen te leren. Hij ontwikkelde zich tot de belangrijkste Nederlandse schilder, tekenaar en etser. Rembrandt beschouwde zichzelf vooral als een historie- en portretschilder. Hij was een zelfverzekerde man die in alle levensfasen door iedereen bewonderde zelfportretten maakte.

Zijn werk behoort tot de Barok en hij is zichtbaar beïnvloed door het Caravaggisme, alhoewel hij nooit in Italië was geweest. Zijn opmerkelijke beheersing van het spel met licht en donker, waarbij hij vaak scherpe contrasten (clair-obscur) neerzette om zo de toeschouwer de voorstelling binnen te voeren, leidde tot levendige scènes vol dramatiek.